IK DOE NIE MEER!
Oftewel rage quiten zoals mijn jongens dat tegenwoordig noemen. Gewoon, stoppen met het spel omdat je aan het verliezen bent, niet het gevoel hebt dat je gaat winnen. Ik heb het begin dit jaar BIJNA een keer gedaan tijdens een potje Risk. Ik stond er al mega belabberd voor, nog voordat ik aan de beurt geweest was. En ik wist al direct dat winnen er niet meer in zou zitten! En aangezien ik met mijn jongens nog nooit eerder had ge-rage-quit vond ik dat ik het recht had om dat ook een keer te doen (ssshhhhttt vroeger tijdens het dammen met mijn vader echt super vaak, alle damstenen vlogen door de kamer). Uiteindelijk hebben ze me legers erbij gegeven en beloofd me even niet aan te vallen, zodat ik door zou blijven spelen. Jip, voor het geval het je ontgaan was, I’m human……
Ik moest de laatste tijd vaak aan die situatie terugdenken. De situatie waarin je het gevoel hebt dat je niet kunt winnen. Het gevoel dat wát je ook gaat doen, je niet gaat winnen. Het gevoel dat je de boel kunt rekken en rekken, dat je kunt blijven vechten, maar dat de uitkomst hetzelfde zal zijn: Defeat!
You can’t win.
De laatste tijd merkte ik namelijk dat ik zo’n spel aan het spelen was met mijn innerlijke Saboteur. Je weet wel, dat stemmetje dat je doet geloven dat het je niet gaat lukken, dat je niet goed genoeg bent. Mijn innerlijke Saboteur vertelt me al jaren dat de wereld niet zo veilig is, dat er op allerlei plekken gevaar loert. En dat in mijn eentje naar een mega groot en verlaten duingebied gaan, écht 100% gaat leiden tot verlies!
En dus ga ik veel minder vaak naar de duinen dan ik graag zou willen, soms omdat er niemand mee wil, soms omdat er niemand is die ik (in een bepaalde stemming) mee wil hebben. Soms omdat ik echt mijn gevoel in mijn eentje wil voelen.
Tot vandaag! Vandaag dacht ik, IK GA! Ik ga het gewoon doen. Ik ga gewoon in mijn eentje naar de duinen. En ik heb het gedaan. Ik ben in de duinen het gesprek aangegaan met mijn innerlijke Saboteur. Oke, JIJ wint. Ik quit! Ik doe niet meer mee. Jij hebt gewonnen.
De wereld is niet veilig. Dit zand is niet veilig. Mijn kleed is niet veilig. De zon is niet veilig. De bomen zijn niet veilig. Die libellen al helemaal niet. En die nepwesp op mijn telefoon ook niet. De voyeurs ook niet (die zijn er wel vaak in de hoop op spannende taferelen.) De pen waarmee ik schrijf niet, het papier niet, niets is veilig. Achter mijn rug is het niet veilig. Iemand heeft een keer een ziekte opgelopen van zandvlooien. Er kan een paard zomaar op je galopperen. En die serial killer die vandaag gaat starten…….. Jij wint! Jij hebt gewonnen. Klaar. Geen discussies dat het misschien best kan, of het proberen waard is. Dat het mee zal vallen. Dat de kans niet groot is. Klaar….. Jij hebt gelijk. Jij wint. Het resultaat daarvan is…. dat het spel is afgelopen. We zijn klaar met spelen. Ik doe niet meer mee! Het potje is klaar.
Jij hebt gewonnen, ik heb verloren, we zijn klaar met spelen. En ik ga een ander spelletje doen.
Terwijl ik dit schreef in de duinen, alleen, op mijn kleedje, voelde ik mijn weerstand afnemen. De weerstand die ik voelde tegen mijn innerlijke Saboteur. Het vechten dat ik altijd wilde tegen dat gevoel van onveiligheid. De stapjes die ik erin probeerde te zetten. Het uit de weg gaan van bepaalde mensen, het opzoeken van juist andere. Ik voelde het echt allemaal letterlijk wegvloeien. Ik voelde het spel echt letterlijk tot een einde komen. Ik voelde een glimlach op mijn gezicht verschijnen. Samen met het zonnetje, de zoemende libellen en de nepwesp.
Het maakt namelijk niet uit of je moet verliezen om te stoppen met het spel! Het gaat er alleen om dát je stopt! Het enige dat telt, is dat je een ander spel gaat spelen. En om een ander spel te kunnen spelen, zul je eerst je huidige spel moeten beëindigen. Als je al heel lang een spel speelt en je merkt dat je niet wint, je merkt dat je van alles doet, maar het wordt niet beter. Stop dan met spelen. Dat gaat je de grootste winst opleveren. En als je daarvoor moet verliezen, de “ander” moet laten winnen in je oude spel………. Boeien…. Als je daarvoor moet zeggen, jij wint, ik verlies, ik doe niet meer mee.
Het maakt niet wélk spel jij aan het spelen bent.
Het maakt niet uit hoe lang je het al aan spelen bent.
Het maakt niet uit of je het iemand anders aan het spelen bent of met jezelf.
Het maakt niet uit of je soms denkt dat je aan de winnende hand zou kúnnen zijn als je maar….
Het maakt niet uit of je vindt dat je door moet blijven spelen omdat je geen rage-quiter wil zijn.
Het maakt niet uit of je jezelf zwak vindt omdat je opgeeft.
Het maakt niet uit of je het in eerste instantie een rotgevoel geeft om je verlies toe te geven.
Het maakt allemaal niet uit!
Als je maar een ander spel kunt gaan spelen!
Wil jij leren hoe je dit toepast in jouw leven?
Wil jij ontdekken welke spellen jij NU moet stoppen?
Doe dan vanaf 18 september mee met het Negativity Diet! Daarin leer ik je alles hierover en nog veel meer methodes om afscheid te nemen van dát wat je niet meer dient!
Lees hier meer over het programma
Liefs Nina
Nog geen reacties.