Op donderdagavond eten wij altijd bij mijn moeder. Ze kookt dan mega uitgebreid, 4 verschillende groenten, meerdere stukken vlees, veganistisch voor mijn zoon. Echt gewoon zo’n maaltijd waarbij iedereen 3 keer op kan scheppen en steeds iets anders op z’n bord heeft. Zo ook gisteravond. Mijn broertje at ook mee (hij is intussen 35 maar voor mij nog steeds mijn broerTJE). Lachen, eten, kletsen, discussies.
En ik vertelde mijn moeder dat ik me in een andere richting had ontwikkeld als sommige mensen waar ik in het verleden veel mee optrok, of een relatie mee had. En zij gaf eigenlijk dezelfde reactie die ik van veel mensen krijg. Dat ik (slecht vertaald vanuit het Surinaams) allerlei soorten visite moest hebben, van laag tot hoog niveau.
Wat is dat, dat mensen direct denken dat ik het over niveaus heb als ik het heb over ontwikkeling? Wat is dat, dat mensen direct denken dat ik mezelf beter, hoger, meer vind dan een ander?
Wat is dat, dat mensen direct het gevoel hebben dat ik op ze neerkijk?
Niemand die ik het vertel, denkt in eerste instantie dat je je ook linksaf kunt ontwikkelen terwijl de rest rechts ging, een bepaald deel van jezelf kunt ontwikkelen waardoor je andere interesses hebt, en helemaal niemand bedenkt dat je je ook naar beneden kunt ontwikkelen (oke, ik weet niet precies hoe dat in zijn werk zou gaan, maar toch…). Echt niemand!
Zelfs die man van wie ik dacht dat hij me na al die jaren zo goed kende, reageerde verbolgen “dat hij zich toch ook echt ontwikkeld had en dat ik echt niet beter was dan hij ….”
Maar dat is toch helemaal niet wat ik ZEG. Waarom dénkt iedereen dat dan? Is het onzekerheid? Angst dat ik je niet goed genoeg vind? Verontwaardiging dat ik méér denk te zijn?
Het enige dat ik zeg, is dat ik me een andere richting op ontwikkeld heb…….
Waarom maakt dat zoveel los in mensen?
Wie…..?
Nog geen reacties.