Jouw leven creëert jouw genen

De afgelopen weken heb ik steeds geschreven over een deel van ons lijf. Over onze handen, voeten, ons hart en vorige week over de snor (in het kader van Movember!!).
Ik schreef over wat onze lichaamsdelen ons kunnen vertellen en over hun samenhang met onze emoties.

Maar ik schreef nog niet over onze genen. Onze genen waar we zoveel aan toeschrijven. Onze grote neus, blauwe ogen en prachtig vallende krullende haar. En heeeeerlijk om mijn extra kilo’s toe te schrijven aan mijn genen (mijn paps was écht een grote kerel!). De reuma die misschien in je familie voorkomt of de hart- en vaatziekten.

Wij bepalen onze genen
Maar er zijn de afgelopen jaren ook nieuwe inzichten ontstaan. Deepak Chopra, Brandon Bays, Dr Wayne Dyer bv spreken over onze éigen invloed op onze genen! Niet onze genen bepalen ons leven, maar wij bepalen onze genen. Onze manier van leven, onze gedachten en emoties, onze stress, die zouden bepalend zijn voor onze ziektes, kwalen en ongemakken.

Iedere cel in ons lijf vernieuwt zich. Ieder orgaan heeft een andere snelheid waarmee dat gebeurt, maar op celniveau is er geen enkele cel meer in jouw lijf die er vorig jaar op deze datum ook al was! Denk aan een wondje op je hand, waarvan de huid zich binnen een paar weken volledig hersteld heeft. Zo werkt dat met iedere cel in je lichaam, ieder orgaan, iedere vezel.
Maar áls alles zich vernieuwt, dan zou je slechts een korte tijd ergens last van kunnen hebben. Want daarna heb je een nieuwe, prachtige, perfecte cel gekregen.
Alleen slaan onze cellen blijkbaar informatie op. Geeft de oude cel informatie door aan de nieuwe. Je allergie is niet na een x-aantal maanden over, je artrose niet, of welke ziekte of kwaal dan ook.

Deze informatie is de informatie die we zélf meegeven. Door die levensstijl onder andere. Maar de allerbelangrijkste bron van informatie zijn onze gedachten, onze emoties en onze overtuigingen. Als jij namelijk gelooft dat de wereld, het universum een prachtige plaats is en alles er is om jou te ondersteunen, dan heb je een totaal andere levenshouding. Dan wanneer je gelooft dat de wereld een vijandige plek is en het leven bedoeld om jou zware beproevingen te laten doorstaan.
Het is deze levenshouding en de overtuigingen die erbij horen, die jouw genen bepalen!! En daarmee jouw aandoeningen, kwalen en ziektes.

Ben je er nog?

Kun je me nog volgen? Wíl je me nog volgen? Of ben je intussen afgehaakt omdat het vaag klinkt, onwaarschijnlijk? Of verontwaardigd omdat je denkt dat ik zeg dat je buurman zijn hartaanval zelf in de hand heeft gehad? En je collega zelf heeft gezorgd voor haar borstkanker? En je neefje dat vanaf zijn 3e last heeft van epilepsie? Dat die daar allemaal zelf voor hebben gekozen?

Dat is slechts voor een deel wat ik zeg. Ik zeg namelijk niet dat ze er bewust voor gekozen hebben. Een heleboel zijn onbewuste processen die zich afspelen in ons hoofd. We zijn ons heel vaak niet bewust van onze gedachten. En tuurlijk blijft erfelijke belastbaarheid een feit! En tuurlijk zijn er omgevingsfactoren. Ik zeg alleen dat WIJ daar meer invloed op hebben dan we denken. Veel meer!

Ik heb niet alle antwoorden. Ik heb niet alle antwoorden op het ontstaan van ziektes en aandoeningen. Op het wáárom van kanker, het wáárom van hartaanvallen. Op het wáárom van AIDS. Ik weet niet waarom 2 mensen met dezelfde genen niet beide dezelfde klacht krijgen. Ik weet niet waarom erfelijke ziektes zich bij 1 familielid openbaren en niet bij de andere.
Ik weet alleen dat er veel meer is dan de reguliere westerse medische wetenschap kan verklaren. En ik weet ook dat de oplossing niet alleen daar ligt! Ik weet alleen dat de oplossing ook op andere vlakken gevonden kan worden.

Één vlak is dat van de emoties en waar die zich vastzetten in jouw lijf! Wat als je van je hyperventilatie af kunt komen door een specifieke emotie onder ogen te zien? Wat als je geen last meer hoeft te hebben van je zware allergie door te kijken waar deze vandaan komt? Welke emotie zich daar is gaan vastzetten? Wat als je rugpijn verdwijnt door aan je rugpijn te vragen wat deze je wil vertellen? Ja, je rugpijn, iedere pijn, kan je dat vertellen!!! De pijn in je schouder, je nek die altijd vast gaat zitten, je artrose, je botontkalking, je slaapapneu en je poliepen.
En is dat een makkelijk traject? Soms wel, dan is bewustwording genoeg. Bewustwording van hetgeen je tot dan toe niet onder ogen zag.
Soms niet, omdat het een emotie is die veel in je losmaakt. Of die je lange tijd niet onder ogen hebt gezien. Of een emotie of blokkade die je helemaal niet leuk vindt.
Ik ben er heilig van overtuigd dat ons lijf echt alle antwoorden heeft, maar soms zijn de antwoorden en oplossingen niet leuk! Soms vraagt het een heleboel van je, vraagt het veel van je voordat je een antwoord kunt accepteren.
En soms is de dokter, paracetamol, ibuprofen dan een makkelijker keus.

Ik zeg niet dat je de westerse medische wetenschap moet afzweren. Dat beslist niet. Maar ik wil je wel uitnodigen om eens anders naar jezelf en je genen te kijken! Misschien is het hoe, wat, waar en waarom je nog niet helemaal duidelijk, maar dát er een heleboel kracht in jezelf zit, hopelijk wel!! Dat je een heleboel zélf kunt doen, hopelijk wel. En die kracht, die mag je aanspreken als je ergens last van hebt! Zodat jij en jouw lijf samen kunnen werken aan jouw herstel.

Liefs Nina

ps wil je wat wetenschappelijke achtergrond hierover, google dan op epigenetics.