Oeps: EEN LEGE TAFEL
Diegene van jullie die bij mij het traject “emotie-eten” gevolgd hebben, kunnen zich vást de oefening herinneren. In meditatie vraag je je lijf wat het nodig heeft. Welke voeding, welke groente, fruit, aardappelen enzovoort. En in welke verhoudingen. Juist veel vlees en weinig rijst, of bergen andijvie. En wat voor drinken; mag die cola-light nog en hoe zit het met mijn wijntje? Allemaal vragen waar je lijf antwoord op geeft door een tafel met daarop uitgestald alle voedsel dat je lijf graag wil (nodig heeft).
Kwakkelig
Deze oefening doe ik zelf nog steeds regelmatig. Gewoon, om te kijken of ik mijn lijf nog steeds geef wat het nodig heeft. Maar ook omdat de jaargetijden veranderen. En je lijf heeft in de winter andere stoffen nodig dan in de zomer. Of omdat ik me grieperig voel of een beetje kwakkelig. Mijn lijf wéét wat het nodig heeft om weer op krachten te komen.
Helemaal leeg
Omdat er hier al 1 kind grieperig op de bank ligt en ik gewoon geen zin heb om ernaast te eindigen, bedacht ik dat ik de oefening weer eens zou herhalen. Ik verwachtte extra groente, wat meer fruit, krachtig soepje en minder chocolademelk 😉 .
Maar mijn verbazing was vanochtend erg groot toen mijn tafel helemaal leeg bleek…….. Niets…. Nog geen stukje fruit, geen gezonde groente, niets……Leeg……. En de tafel bleef leeg.
Oke, dit had ik niet verwacht en ook nog nooit gehad sinds ik deze oefening doe.
Direct daarna kwam de verklaring. Mijn lijf zit vol! Mijn lijf is alles beu. Het wil een dagje rust.
Want jip, ook ik laat me nog wel eens verleiden door mijn emoties! Ook ik eet nog wel eens uit verveling, of moeheid. Ook bij mij komt het nog wel eens voor dat ik eet terwijl ik geen honger heb. Beslist niet meer zo vaak als vroeger. Maar ook ik luister wel eens niet naar mijn lichaam.
Lief lijf
En nu? Wat ik vooral doe, is lief blijven voor mezelf. Tja, ik heb niet geluisterd. Ik ga hier de komende tijd extra naar kijken. Ik ga aan de slag met de emoties die boven zijn komen drijven de afgelopen tijd. Maar ik ga mezelf niets verwijten. Ik ga mezelf niet “straffen”. Ik ga niet balen van mezelf, of mezelf ontzettend zwak vinden. Het is zoals het is.
Mijn lijf heeft aangegeven even niets nodig te hebben. Als signaal om naar de reden van mijn eten te kijken! Dat signaal pak ik de komende dagen op. En dan ben ik benieuwd wat er daarna op mijn tafel ligt.
Hulp
Wil jij hulp bij het uitvogelen van je emoties, laat het me dan weten.
Nina Dap
Het Lotuseffect.
Nog geen reacties.